Frío

(Versión Gerardo Beltrán)

El trabajo de una poeta es escribir, dice una amiga

así como el trabajo de panadero es hornear pan

incluso cuando caen bombas, deberías escribir

quizá especialmente entonces, cuando la gente perdida

en el bosque dice cold, she is so cold sobre una compañera

de camino que justo ahora al final del viaje desde un país

donde en lugar de lluvia llueven bombas a un país

que se encuentra en Europa se acostó

sobre las hojas marrones de un roble cubiertas de escarcha

así como el trabajo de un repartidor es entregar pizzas

el de un ingeniero construir puentes, tú deberías escribir

sobre el hombre del bosque que tiene un teléfono que todavía

funciona así que arriesga y pide ayuda

para la mujer que ya no quiere seguir adelante solo

se queda dormida sobre la broza incrustada de diamantes

cuando el hombre dice al auricular cold, she is

so cold quizá sobre todo precisamente entonces

Bosque de Białowieża, noviembre de 2022

Cold

pracą poetki jest pisać, mówi przyjaciółka

tak jak pracą piekarza jest pieczenie chleba

nawet kiedy spadają bomby, powinnaś pisać

może zwłaszcza wtedy, kiedy ludzie pogubieni

w lesie mówią cold, she is so cold o towarzyszce

drogi, która właśnie teraz u kresu podróży z kraju

gdzie zamiast deszczu spadają bomby do kraju

który znajduje się w Europie położyła się

na brązowych obrębionych mrozem liściach dębu

tak jak pracą kuriera jest dostarczyć pizzę

inżyniera pobudować mosty, ty powinnaś pisać

o mężczyźnie z lasu, który ma jeszcze działający

telefon więc ryzykuje i dzwoni po pomoc

dla kobiety, która nie chce już dalej iść tylko

zasypia na inkrustowanej diamentami ściółce

kiedy mężczyzna mówi do słuchawki cold, she is

so cold może właśnie przede wszystkim wtedy

Puszcza Białowieska, listopad 202

Salmo XII

(Versión Gerardo Beltrán)

levantarse antes del amanecer, la clara

Venus sobre los pinos, oscuros,

oscuros troncos. profundamente arraigado

en el cuerpo humano el tiempo

(decimos mío, decimos nuestro)

retira el barniz azul

de las sobrias casas y

grabado en el crisol de la tierra,

el más fresco y verdadero día

ya:

hace diecisiete mil años

alguien moldeó la figura de un animal

el primer libro

comienza con la palabra cólera –

Psalmo XII

wstawanie przed świtem, jasna

Wenus nad sosnami, ciemne,

ciemne pnie. wrośnięty korzeniami

głęboko w ludzkie ciało czas

(mówimy mój, mówimy nasz)

zdejmuje granatowy lakier

z powściągliwych domów i

wytrawiony w tyglu ziemi,

najprawdziwszy, świeży dzień,

już:

siedemnaście tysięcy lat temu

ktoś ulepił figurkę zwierzęcia.

pierwsza książka

zaczynała się od słowa gniew –

_______Revista Impresa de Poesía Códice N°2 — Año 2 — Nueva Época 2023_______